Hij vroeg, mam, wat kan ik voor je doen?
Mijn moeder antwoordde: “Installeer alsjeblieft beademingsapparaten in het verpleeghuis, want er is geen… en zet ook een koelkast op zodat we meer te eten hebben, omdat ik vaak zonder eten heb geslapen.”
De zoon was verrast en vroeg: « Mam, toen je hier was, klaagde je niet, maar nu heb je nog maar een paar uur en vertel me dit allemaal, waarom?
Mam antwoordde: “Het is oké, schat, ik ben erin geslaagd om te gaan met de hitte, de honger en de pijn, maar ik ben bang dat als de kinderen je hierheen sturen, je er niet mee overweg kunt!”
Ze drong er bij me op aan voorzichtig te zijn met wat ik achterliet. Ze zei dat ze het verpleeghuis wilde moderniseren omdat ze vreesde dat mijn kinderen me daar op een dag zouden achterlaten en ik zou moeten ervaren wat ze had meegemaakt. Haar laatste woorden waren: “Wat je geeft is wat je krijgt.”
