Drie maanden later bevestigde mijn arts wat ik al voelde: de nieuwe behandeling werkte. « Je ontstekingswaarden zijn aanzienlijk gedaald. Je reageert beter dan we hadden gehoopt. »
Nu mijn gezondheid verbeterde en Brittany weg was, begon ik Emma één weekend per maand te ontvangen, daarna twee. Josh leek opgelucht met de steun en accepteerde eindelijk wat hij al die tijd nodig had gehad.
Op een avond, terwijl ik Emma instopte in mijn logeerkamer, die inmiddels versierd was met vlinders en sterren, raakte ze de saffieren oorbellen in haar oren aan, die eindelijk waren teruggegeven aan hun rechtmatige eigenaar.
« Oma? Denk je dat mama deze echt vanuit de hemel kan zien? »
Ik streek haar haar naar achteren. « Dat doe ik. En ik denk dat ze heel trots is op hoe dapper je bent geweest. »
Emma’s ogen vielen dicht. « Ik ben blij dat je me niet hebt opgegeven. »
« Nooit, » fluisterde ik. « Sommige liefdes zijn sterker dan afstand, verdriet… en leugens. »
Terwijl ik haar in slaap zag vallen, besefte ik dat mijn wraak niet had gelegen in de publieke bekendheid of in Brittany’s vernedering. Het was gelegen in het herwinnen van de waarheid en het herstellen van Emma’s vertrouwen dat ze onmetelijk geliefd was.
Dit werk is geïnspireerd op ware gebeurtenissen en mensen, maar is voor creatieve doeleinden gefictionaliseerd. Namen, personages en details zijn gewijzigd om de privacy te beschermen en het verhaal te versterken. Elke gelijkenis met bestaande personen, levend of overleden, of met daadwerkelijke gebeurtenissen berust op puur toeval en is niet de bedoeling van de auteur.
