Maria schudde haar hoofd. “Ze is uw dochter, meneer. Ik kon niet toekijken en niets doen.”
Emily snuffelde, haar kleine hand greep beide van hen samen. “Kunnen we voor altijd zo blijven?”
Richard kuste haar voorhoofd, tranen in zijn ogen. Voor altijd, lieverd. Ik beloof het.”
Op dat moment besefte Richard dat hoewel zijn huwelijk was afgelopen, hij iets sterker had gekregen. Hij had zijn dochter veilig, en aan zijn zijde was een vrouw die haar loyaliteit niet met woorden, maar met bloed had bewezen.
Het dienstmeisje had het ondenkbare gedaan—en door haar moed zag Richard de waarheid over liefde en familie: echte liefde beschermt, ongeacht de kosten.
