Thomas stond daar, net uit de douche, met een handdoek om zijn nek. Hij glimlachte. Hij glimlachte echt.
Totdat hij besefte dat ik het was.
De buitenkant van een huis | Bron: Midjourney
De buitenkant van een huis | Bron: Midjourney
Alle kleur verdween uit zijn gezicht.
« Laura, » bracht hij uit.
Ik sloeg mijn armen over elkaar.
« Dus, wat voor soort zakenreis had je deze keer, Thomas? »
Zijn kaken klemden zich op elkaar.
Een geschokte man stond in een deuropening | Bron: Midjourney
Een geschokte man staat in een deuropening | Bron: Midjourney
“Ik… ik kan het uitleggen.”
« Perfect, » zei ik soepel, terwijl ik een stap naar binnen deed. « Ik hoopte al dat je dat zou zeggen. Want Ryan besloot me aan zijn vriendin voor te stellen. En toen we elkaar voor het eerst ontmoetten, noemde ze jou. Dus ik hoop dat je een verklaring paraat hebt. »
Sophie en Ryan stonden ongemakkelijk achter me. Sophie zag eruit alsof ze weer wilde huilen. Ryan zag eruit alsof hij Thomas wilde slaan.
Een vrouw stond op een veranda met haar handen in haar zakken | Bron: Midjourney
Een vrouw staat op een veranda met haar handen in haar zakken | Bron: Midjourney
En toen klonk er vanuit de gang een stem die riep.
« Thomas? Wie is er aan de deur? Is Soph daar? »
Er verscheen een vrouw – ergens in de veertig, aantrekkelijk, verward en zwanger.
Sophie verstijfde achter mij.
« Mam, » fluisterde ze.
Een zwangere vrouw staat in een gang | Bron: Midjourney
Een zwangere vrouw staat in een gang | Bron: Midjourney
Zijn moeder keek van de ene naar de andere kant, haar verwarring veranderde in bezorgdheid.
Toen keek ze naar Thomas.
« Schat, wat is er aan de hand? Wie is daar? »
