Dat kind was Thomas Edison.
Hij huilde urenlang.
Toen schreef hij in zijn dagboek:
« Thomas Edison was een kind dat als onvolwassen werd beschouwd… maar dankzij een uitzonderlijke moeder een genie werd. »
Dit is een prachtig voorbeeld van wat het Pygmalioneffect wordt genoemd: de manier waarop we naar een mens kijken, kan zijn of haar lot veranderen.
