Lucas drukte op play op zijn telefoon. Een vrouwenstem vulde de grote zaal – scherp, koud, onmiskenbaar die van Camilla:

« Hou op met praten over je d3ad-moeder. Ze doet er hier niet toe. In dit huis bepaal ik de regels. »

Een golf van afschuw spoelde door de kapel. Gesprekken verstomden midden in het gefluister. Gezichten die ooit een beleefde glimlach hadden, toonden nu schok en walging.

Edward Carter, ooit de onwrikbare titan van Wall Street, leek voor ieders ogen in te storten. De opnames gingen door – fragment na fragment, waarin wreedheid, spot en bedreigingen aan het adres van een rouwend kind werden onthuld.

En zo, onder dezelfde kroonluchters die liefde en luxe moesten uitstralen, veranderde de Carter-bruiloft in een publieke afrekening. De glinsterende façade verbrijzelde en maakte plaats voor de rauwe waarheid van de moed van een jongen en het gebroken hart van een vader.