Drie jaar lang woonde Martha naast Nelly, een kluizenaar wiens stille aanwezigheid als een schaduw door de dunne muren van haar bescheiden huis hing.
Er gingen geruchten in de buurt: verhalen over een vermist kind, een mysterieus verhaal, een vrouw die meer verbergt dan alleen haar identiteit.
Toen Martha, altijd vriendelijk en gastvrij, koekjes kwam brengen om zichzelf voor te stellen, mompelde Nelly nauwelijks de deur voordat ze de deur opendeed: « Dit is niet het juiste moment. » Zelfs mevrouw Freddie, geliefd om haar kersentaart, werd beleefd weggestuurd.µ
