Terwijl Martha in de tuin bezig was, zag ze beweging in Nelly’s raam op de bovenverdieping.
Ze keek op en zag een kleine jongen het gordijn opzij schuiven.
Hij had zachte bruine krullen en een opvallende traanvormige moedervlek op zijn wang.
Martha verstijfde. Dat merkteken – identiek aan dat wat Evan als kind had – was onmiskenbaar. Op dat moment drong de waarheid tot haar door: de jongen was Evans zoon, het resultaat van een affaire met Nelly.
Het was niet toevallig dat Nelly bij haar was komen wonen. Ze had ervoor gekozen om hun kind op een steenworp afstand op te voeden, uit het zicht.
