Paracetamol is het meest gebruikte medicijn in Frankrijk, met 500 miljoen verkochte blisterverpakkingen per jaar. In de Verenigde Staten gebruikt één op de vier mensen wekelijks paracetamol. Gezien dit gebruiksniveau is het veilig om aan te nemen dat paracetamol een aanzienlijke invloed heeft op sociale relaties in westerse landen. Stel je bijvoorbeeld voor dat je ruzie hebt met je partner. Je zegt of doet dingen waar hij of zij onder lijdt en om moet huilen. Meestal komt er snel een moment waarop je beseft dat je hem of haar pijn doet, dat je moet stoppen en om vergeving moet vragen.
Maar je hebt paracetamol ingenomen omdat je hoofdpijn of gewoon gewrichtspijn had. Zonder het te beseffen, blokkeert dit medicijn je empathisch vermogen ten minste gedeeltelijk. Je onderschat de situatie van je partner. Je beseft gewoon niet hoeveel je woorden of daden hem kwetsen. Heel onvoorzichtig denk je dat het zinloos is om je excuses aan te bieden of zelfs maar te stoppen. En dus negeer je de signalen die hij je geeft in plaats van een humane en helende houding aan te nemen voor hem, maar ook voor jullie relatie (dat wil zeggen, voor jou), en laat je het conflict uit de hand lopen. Naarmate het tafereel zich in de loop van de tijd herhaalt, steen voor steen, vernietig je de relatie van vertrouwen, vriendschap en liefde die je hebt opgebouwd.
Dramatische gevolgen van de keten:
Ik noemde al huwelijksproblemen. Maar natuurlijk kan hetzelfde gelden tussen een baas en zijn werknemer, tussen broers en zussen, buren of vrienden. Het kan ook gelden voor de maatschappij als geheel, waar te veel mensen kiezen voor de slechtste oplossing omdat ze de schade die ze hun omgeving toebrengen onderschatten. Journalist Alexandre Imbert ziet zelfs pijnstillers als een mogelijke verklaring voor de vreemde apathie, de berusting die we tonen bij de vreselijke aanvallen die elkaar opvolgen: « Soms vliegen de woedende reacties je om de oren (vooral ‘s ochtends), maar je voelt dat je hart er niet meer bij is. Er is sprake van berusting, of beter gezegd een strategie van zelfverdediging. We passeren de voorpagina van Libération wanneer we op straat een bedelaar tegenkomen die doet alsof hij niets ziet… »
