Toen ik mijn telefoon wilde pakken, graaide ze hem uit mijn handen.
Voordat ik kon reageren, kwam er een vrouw van ongeveer mijn leeftijd van achteren naar buiten. Ze was de eigenaresse van de winkel en, zo bleek, de moeder van de onbeschofte winkelbediende.
Zonder een woord te zeggen opende ze haar laptop en speelde de CCTV-audio af.
De stem van haar dochter vulde de winkel, alle beledigingen waren luid en duidelijk te horen.
Het meisje probeerde het uit te leggen, maar haar moeder hield haar tegen.
« Jij zou deze winkel runnen. Dat is niet meer zo. »
Ze gaf haar dochter een gigantisch koffiekopjeskostuum en zei dat ze in het café ernaast moest gaan werken en flyers moest uitdelen in het winkelcentrum.
Toen draaide ze zich naar mij om, gaf me de blauwe jurk in mijn maat en zei hartelijk:
