Richard Hale zat in zijn kantoor met glazen wanden in Londen, de skyline glinsterde in de late namiddagzon. Als CEO van een succesvol logistiek bedrijf had hij talloze moeilijke beslissingen genomen. Toch voelde de beslissing die hij vandaag moest nemen zwaarder dan alle andere. Hij moest zijn operationeel manager, Peter Vaughn, ontslaan, een man die bijna tien jaar aan zijn zijde had gewerkt. De cijfers van het bedrijf waren gedaald en investeerders wilden onmiddellijk actie.
Hij ademde langzaam uit en repeteerde de woorden in zijn hoofd. « Peter, het spijt me, maar dit is nodig. » Zijn vingers zweefden boven zijn telefoon. Uiteindelijk drukte hij op het contact en wachtte.
Na twee keer overgaan antwoordde een zacht stemmetje. « Hallo? »
Richard fronste. « Peter, we moeten praten. »
Er viel een stilte voordat de trillende stem terugkeerde. « Kun je alsjeblieft mijn moeder komen helpen? Ze ligt op de grond en wordt niet wakker. »
Richards borstkas kromp ineen. « Wie is dit? »
« Ik ben Ben, » snikte het kind. « Mama is in de keuken gevallen, ze wil niet bewegen, help alsjeblieft! »
Richard voelde een schok van ongeloof. « Ben, vertel me waar je woont. »
Tussen zijn trillende ademhalingen door reciteerde de jongen een adres. Richard pakte een notitieblok, schreef het op en rende zonder na te denken het kantoor uit.
