« Juffrouw Laurent, ik bied mijn excuses aan voor het schandelijke gedrag van mijn vader. Het was onvergeeflijk. »
Richard schreeuwde: « Durf niet om je excuses aan te bieden! »
Maar Naomi glimlachte alleen maar.
Meneer Harrington, we hebben een deal. Houdt u zich aan uw woord – of zullen tweehonderd getuigen inzien dat uw reputatie minder waard is dan uw vooroordeel?
Adrian pakte haar hand.
« Ik zal het eren. Niet omdat ik gedwongen word, maar omdat elke man geluk zou hebben om naast iemand met jouw kracht en waardigheid te staan. »
De menigte barstte opnieuw in woede uit. Dit keer niet alleen vanwege Naomi’s genialiteit, maar ook vanwege haar moed.
Nasleep
Tegen de ochtend was Marcus’ video viraal gegaan. « Miljardair vernedert dienstmeisje – maar ze was een balletlegende » was wereldwijd trending. Harrington Holdings verloor ‘s nachts contracten. Partners eisten Richards ontslag. Evelyn vroeg een scheiding aan.
Adrian vond echter zijn stem.
« Je hebt jezelf verraden, Vader, » zei hij toen Richard hem van verraad beschuldigde. « Je hebt arrogantie boven menselijkheid gekozen. »
Naomi werd ondertussen overspoeld met aanbiedingen – optredens, films, spreekbeurten. Maar het voorstel dat haar het meest raakte, kwam van de kinderen van het buurthuis waar ze ooit lesgaf: ze legden drieëntwintig dollar bij elkaar om haar terug te vragen.
Zes maanden later opende het Naomi Laurent Arts Center in Manhattan, gefinancierd door wereldwijde donaties die geïnspireerd waren door haar verhaal. Adrian, die nu aan het hoofd stond van een humaner zakenimperium in Harrington, was de eerste grote donateur.
Marcus glimlachte toen het lint werd doorgeknipt.
« Het ging niet alleen om het bestrijden van vooroordelen, » zei hij. « Het ging erom de wereld te laten zien hoe ware adel eruitziet. »
Naomi keek naar haar leerlingen – kinderen van alle rassen en achtergronden – die hun eerste stappen in het ballet zetten.
‘Soms,’ zei ze zachtjes, ‘moeten we alles verliezen om te ontdekken wie we werkelijk zijn.’
Adrian verscheen met bloemen.
