Citroenpitten zijn zo’n afvalproduct: we gooien ze bijna instinctief weg, zonder ons te realiseren hoe waardevol ze zijn. Precies!
De wetenschappelijke naam voor de boom is Citrus limon, een plant uit de familie Rutaceae. Hij kan tot wel 6 meter hoog worden, maar kan ook in potten worden gekweekt als je in een gematigd klimaat woont. De vrucht wordt geoogst van november tot april en heeft een prachtige lichtgele kleur. Er bestaan echter ook groene citroenen: dit zijn geen onrijpe vruchten, maar het resultaat van het forceren van de bloei in de zomer. Om dit te bereiken, ontnemen boeren de bomen de noodzakelijke irrigatie om ze te dwingen elk jaar een tweede keer te ontkiemen. Dit geeft de vrucht een dunne schil en sappig vruchtvlees, maakt hem beter bestand tegen temperatuurschommelingen en is gemakkelijk te vervoeren. Dankzij menselijk vernuft in combinatie met de kracht van de natuur zijn er nieuwe, zeer gewaardeerde variëteiten ontstaan!
En pitten?! Citroenpitten: als je ze weggooit, heb je het mis! Ze zijn heel nuttig!
We begrijpen dat citroenen niet weggegooid moeten worden: het sap geeft smaak aan zoete en hartige recepten, en verdund met water lest het de dorst; de schil geeft smaak aan koekjes en gebak, of voegt smaak toe aan de alcohol die gebruikt wordt om limoncello te maken. En de pitten? Die gooi je niet weg.
