Michael, die de druk van het moment voelde, keek Anna wanhopig aan. « Anna, je weet dat ik het niet zo bedoelde. Het is allemaal een misverstand. »
Anna, nog steeds met tranen in haar ogen, maar nu gevoed door een gevoel van voldoening, schudde haar hoofd. « Dit misverstand duurt al te lang, Michael. Ik vertrouwde je, en jij hebt dat vertrouwen geschaad. »
Daniel legde een troostende hand op de schouder van zijn dochter. « Anna, je hoeft dit niet langer te doorstaan. Jij en je kind verdienen zoveel beter. »
Michaels bravoure verdween en zijn stem werd smekend. « Daniel, laten we hier even onder vier ogen over praten. We kunnen er wel uitkomen. »
Maar Daniel was vastberaden. « Er valt niets meer te bespreken, Michael. Je hebt een grens overschreden en je zult de consequenties dragen. »
Er ontstond een ware drukte toen de beveiliging van het winkelcentrum, die eindelijk grip kreeg op de situatie, naar buiten kwam om Michael weg te begeleiden, terwijl andere medewerkers ervoor zorgden dat Anna zich veilig voelde.
Terwijl de gebeurtenissen zich ontvouwden, bleef Daniel aan de zijde van zijn dochter en troostte haar met zijn aanwezigheid. Hij wist dat de weg die Anna voor zich had niet gemakkelijk zou zijn, maar hij beloofde haar bij elke stap te steunen.
Te midden van het gefluister en de flitsende camera’s stond Anna rechtop, met haar vader aan haar zijde, wetende dat deze publieke breuk het begin was van een nieuw hoofdstuk. Het zou niet gemakkelijk voor haar zijn om met de gevolgen om te gaan, maar dankzij de onwrikbare steun van haar vader en de wetenschap dat ze niet alleen was, voelde ze hernieuwde hoop voor de toekomst.
