Het antidiuretisch hormoon, dat helpt bij het vasthouden van vocht, wordt minder vaak door het lichaam aangemaakt naarmate we ouder worden. De urineproductie neemt hierdoor toe, vooral ‘s nachts. Na verloop van tijd kan verzwakking van de blaasspieren het ook moeilijker maken om urine op te houden.
Naast leeftijd spelen ook andere factoren een rol bij nachtelijk urineren. Chronische urineweginfecties, overmatig drinken (vooral alcoholische en cafeïnehoudende dranken) vlak voor het slapengaan, blaasontstekingen en medicijnen die het urineren bevorderen (diuretica) zijn andere veelvoorkomende oorzaken.
Tijdens de zwangerschap en bevalling kunnen vrouwen vaak plassen. De bekkenbodem- en blaasspieren kunnen hierdoor zwakker worden.
Nachtelijk urineren kan soms een teken zijn van een onderliggende medische aandoening. Diabetes, een vergrote prostaat, congestief hartfalen en chronisch nierfalen behoren tot de ziekten en aandoeningen die verband houden met frequent urineren. Daarnaast kan het een teken zijn van slaapstoornissen zoals slapeloosheid, rustelozebenensyndroom of obstructief slaapapneu.
Wat zijn de symptomen van nachtelijk urineren?
De meeste mensen kunnen zes tot acht uur achter elkaar slapen zonder te hoeven plassen. Aan de andere kant zorgt nachtelijk plassen ervoor dat je ‘s nachts meerdere keren wakker wordt om naar het toilet te gaan. Wanneer deze ziekte op zijn ergst is, word je vijf of zes keer per nacht wakker.
Overmatige urineproductie, overmatige frequentie van urineren en het gevoel van een dringende aandrang om te urineren, maar onvoldoende urineproductie, zijn symptomen van middernachtelijk urineren.
‘s Nachts plassen kan problematisch zijn. Regelmatig naar het toilet gaan zorgt ervoor dat je je niet uitgerust voelt. Bovendien lopen ouderen die ‘s nachts plassen meer risico op vallen en verwondingen.
Vaak ‘s nachts urineren kan een teken zijn van hypertensie
