Conclusie
Het Bennet-huis zal nooit meer hetzelfde zijn. Ooit gekenmerkt door rijkdom, privileges en geruchten over tragedie, draagt het nu een nieuw verhaal met zich mee – een verhaal van moed, vriendelijkheid en de onverwachte kracht van geloof.
Een kind dat te horen kreeg dat hij misschien nooit zou kunnen lopen, rent nu onhandig door de gangen. Een schoonmaker die ooit geruisloos op de achtergrond bewoog, werd de vonk van transformatie. En een familie die lang in rouw heeft geleefd, weet nu dat wonderen, of ze nu wetenschappelijk of mysterieus zijn, uit de meest gewone handen kunnen komen.
Wat begon als een gewone regenachtige middag, werd een keerpunt dat ongeloof deed verstommen en een heel huishouden met ontzag vervulde. Voor degenen die er getuige van waren, zal de herinnering aan Alexanders eerste stappen voor altijd een van de zeldzaamste en puurste openbaringen in het leven blijven – een moment waarop de hoop zelf leerde lopen.
