Toen mijn moeder voor het eerst beenproblemen kreeg, herinner ik me nog steeds het zachte gekraak van haar stoel bij het raam. Elke ochtend zat ze daar, sloeg haar armen om haar knieën en fluisterde een stil gebed om de last en de pijn te laten afnemen. Er waren dagen dat ze niet naar de tuin kon waar ze zo van hield. Destijds waren er geen goede remedies, alleen de zachte wijsheid van oude recepten en kruiden die bewaard werden in een klein houten kistje in onze keuken.
