Sinds haar tienerjaren worstelde Maria met ernstige en aanhoudende acne. Het was niet alleen een kwestie van uiterlijk, maar een dagelijkse strijd die haar zelfvertrouwen diep aantastte. Haar gezicht, nek en soms ook haar rug waren getekend door pijnlijke ontstekingen en opkomende littekens. Elke ochtend weerspiegelde de spiegel een beeld waar ze tegenop zag, een symbool van onzekerheid en innerlijk lijden.
Om haar imperfecties te verbergen, zocht ze haar toevlucht achter lagen make-up, vermeed ze foto’s en nam ze geleidelijk afstand van de blik van anderen. Toch bleef er, ondanks het verdriet en de ontmoediging, een sprankje hoop over: de hoop om ooit een heldere huid en gemoedsrust terug te krijgen.
Vervolg op de volgende pagina
