Soms geeft ons lichaam ons subtiele waarschuwingen voordat ze duidelijker worden. Vermoeidheid, kleine, vluchtige pijntjes en kwalen die we toeschrijven aan routine… Wat als er iets diepers achter deze signalen schuilt? Een vrouw besloot haar verhaal te delen, niet om angst aan te jagen, maar om bewustzijn te creëren.
De vermoeidheid die wij als « normaal » beschouwen
Susan, een 47-jarige werkende moeder van twee, voelde zich vaak uitgeput. Ze schreef deze vermoeidheid toe aan alles wat het leven haar bracht: werk, verantwoordelijkheden, korte nachten… Zozeer zelfs dat ze soms de auto stopte om een dutje te doen.
Op dat moment merkte ze niets ongewoons. « We dachten dat we gewoon uitgeput waren, net als iedereen, » bekende ze. Maar achteraf besefte ze dat deze extreme en aanhoudende vermoeidheid het verdiende om gehoord te worden.
Subtiele maar veelzeggende symptomen
Tijdens een reis door Frankrijk kreeg Susan plotseling last van constipatie, een probleem dat ze nog nooit eerder had gehad. Ze schreef het toe aan veranderingen in haar dieet of reisgerelateerde stress. Kortom, niets om je zorgen over te maken, dacht ze.
Maar toen ze thuiskwam, had ze hevige pijn. Zo hevig zelfs dat ze een arts raadpleegde. Routinematige tests leverden geen reden tot bezorgdheid op en haar werd geadviseerd rust te nemen. Desondanks voelde ze nog steeds dat er iets mis was.
Luister naar je innerlijke stem
Vandaag wil Susan haar verhaal delen met iedereen (mannen en vrouwen) die het gevoel heeft dat er « iets mis is », zelfs zonder direct medisch bewijs. Want soms kloppen de resultaten, zijn de meningen geruststellend… maar blijft de intuïtie bestaan.
Zijn boodschap is simpel en belangrijk: als een symptoom aanhoudt, zelfs als het mild is, negeer het dan niet. Het kan ongewone vermoeidheid, nieuw ongemak of subtiele veranderingen in je lichaamsfuncties zijn.
Taboes doorbreken om jezelf beter te beschermen
Sommige onderwerpen blijven taboe, met name spijsvertering en chronische vermoeidheid. Dit zijn echter vaak de eerste signalen die ons lichaam ons geeft. Susan herinnert ons eraan dat zelfzorg ook betekent dat we naar onze emoties luisteren.
Haar verhaal delen is haar missie geworden. Ze richtte zelfs een organisatie op die zich inzet voor bewustwording, informatie en ondersteuning van anderen die soortgelijke ervaringen doormaken. De immense golf van solidariteit die voortkomt uit persoonlijke ervaringen, transformeert deze ervaringen in collectieve kracht.
