Op een moeilijke herfstochtend in oktober 2012 vertrok de twaalfjarige Ryan Gibbons uit Ontario, Canada, vol energie naar school. Zoals op zoveel dagen blijde hij zich op het bitenspelen met zijn vrienden en een potje voetbal tijdens de pauze. Wat Ryan bijzonder maakte, was dat hij al een jonge astmatische leeftijd had. Hij wist precies wat hij nodig had wanneer hij benauwd werd: zijn inhalator. Maar juist dat hulpmiddel was die dag niet bij hem in de buurt.
Er is een groot probleem
Ryan was ook actief op het gebied van fietsen, avonturen en denature en ravotten met klasgenoten. Uw medische situatie is er nog steeds en het maakt niet uit of deze er is of niet. Thuis en bij vrienden wist iedereen hoe belangrijk zijn inhalator was. Maar op school gold een ander beleid: leerlingen gebruiken geen medicijnen bij zich dragen, zelfs niet als ze levensnoodzakelijk waren.
