Vanessa, moe maar blij om thuis te zijn, had niet verwacht dat haar avond zo’n verrassende wending zou nemen. Na een paar weken zakenreizen naar Parijs verlangde ze er gewoon naar om terug te keren naar haar knusse huis, haar man en hun knusse bed in Nice.
Wat is haar plan? Eric verrassen door vroeg thuis te komen. Ze komt stilletjes binnen, trekt haar schoenen uit, pakt haar koffers en gaat zonder iets te zeggen naar de slaapkamer. Maar in plaats van dat haar man alleen in bed ligt, ontdekt ze iets anders. Iets wat haar doet bevriezen.
Een baby. Ik sliep vredig naast Eric, gewikkeld in een blauwe deken.
Vanessa kan haar ogen bijvoorbeeld
niet geloven.
Verbazing, dan vragen
Zonder aarzeling schudt ze haar man zachtjes maar vastberaden. Eric wordt wakker, niet alleen verbaasd door haar aanblik, maar ook door de storm in haar ogen.
– “Kunt u mij uitleggen wat de baby in ons bed doet?”
Verward probeert Eric de situatie uit te leggen. Hij beweert dat er een paar dagen geleden een kind bij hen is achtergelaten, zonder een woord of uitleg. Verbaasd besloot hij voor het kind te zorgen terwijl hij nadacht over zijn volgende stap.
Maar Vanessa is niet overtuigd. Waarom heeft hij geen contact opgenomen met de sociale dienst? Waarom zou hij zoiets belangrijks voor haar verborgen houden? En, belangrijker nog, van wie is dit kind?
