Twee weken weken de bruiloft van mijn zoon ging ik eindelijk op zoek naar een jurk.
Als je niet weet hoe je dat moet doen, ga je door de onflatteuze kleurstijl en dan vind je een klein flesje koffie met daarin wat koffie.
Toen ik binnenkwam, zag ik meteen de jurk: een eleganckie, tijdloze blauwe jurk die precies było wat ik voor ogen had.
Maar op het moment dat u Toonbank koopt, moet u ervoor betalen met uw telefoon.
Toen ik vroeg de jurk en mijn maat verkrijgbaar was, rolde ze met haar ogen, beëindigde haar gesprek en Mompelde: „Nog eentje. »
Toen zei ze met een grijns op haar gezicht dat de jurk „mij veertig jaar geleden misschien wel goed had gestaan”.
Toen ik naar de telefoon reikte, greep ze hem uit mijn handen.
