Die nacht, na de hitte van de alcohol, werd de jonge studente wakker naast een onbekende man. Op tafel lag een dikke envelop met een bedrag dat haar deed sidderen: een miljoen pesos. Hij was verdwenen alsof hij nooit had bestaan, en liet haar achter met een groot mysterie: waarom was ze hem zoveel waard? Pas zeven jaar later kwam de waarheid aan het licht…

Lucía, een derdejaarsstudent aan de economische faculteit van de UNAM, kwam uit een klein stadje in Oaxaca.

Haar ouders waren boeren die elke peso bij elkaar schraapten zodat zij in de hoofdstad kon studeren.

Maar ze leefde altijd in armoede, vanwege het schoolgeld, de huur en het eten.

Bovendien voelde ze de druk om geld naar huis te sturen om haar jongere broertje te helpen, die op de middelbare school zat.

Op een avond, nadat ze haar dienst had afgerond in een café in het historische centrum, overtuigde een vriend haar om met haar mee te gaan naar een verjaardagsfeestje in een luxe restaurant in Polanco.

Lucía wilde eigenlijk niet gaan, maar haar vriendin bleef aandringen en zei dat ze daar misschien wel een bijbaantje kon krijgen als serveerster op evenementen.

Tijdens het feest dronk ze per ongeluk meerdere glazen tequila.

Ze had een lege maag en raakte steeds vermoeider, waardoor ze al snel de controle verloor.

Toen ze haar ogen opende, zag ze dat ze zich in een elegant hotel aan de Paseo de la Reforma bevond, naast een volwassen man met een voorname houding.

De schok verlamde haar. Wat haar nog meer van haar stuk bracht, was de envelop op tafel: een miljoen pesos contant en een kort briefje met de tekst:

« Beschouw het als je lot. Zoek mij niet. »