Mijn verhaal begint slecht, maar eindigt positief. Het draait allemaal om mijn oma, de allerliefste vrouw ter wereld. Deze bijzondere vrouw voedde Sandra en mijn broers praktisch op terwijl onze ouders in een scheiding zaten.
Ik vertel dit zodat de lezer begrijpt hoe waardevol deze fantastische vrouw voor ons is, of in ieder geval voor mij. Omdat ze een fantastisch mens is en geen problemen wil veroorzaken, verraste ze iedereen toen haar 83e verjaardag naderde.
In plaats van iets speciaals voor hem te bereiden, had mijn oma een uitgebreide brunch bij haar thuis georganiseerd! Ze had alles gepland, ondanks haar afnemende gezondheid. Die dag stond ze voor dag en dauw op om zelf brood en gebak te bakken!
Ik hoorde, net als iedereen, over het feest via de uitnodigingen die mijn oma een week van tevoren had verstuurd. Alsof het zelf klaarmaken van haar maaltijden nog niet genoeg was, had de vrouw haar uitnodigingen met de hand getekend en geschreven, ondanks haar trillende handen!
De moeite en zorg die ze had gestoken in de voorbereidingen voor haar grote dag waren meer dan genoeg om me te motiveren erbij te zijn. Maar op haar verjaardag werd ik opgehouden door mijn werk en kwam ik tien minuten te laat op het feest aan.
