Tijm behoort tot de lipbloemenfamilie en komt oorspronkelijk uit het Middellandse Zeegebied.
Volgens Christine Ruggeri, gecertificeerd holistisch gezondheidstherapeut:
De oudste Egyptische medische tekst, de Ebers Papyrus, dateert uit 1550 v.Chr. en vermeldt de therapeutische waarde van tijm. De oude Egyptenaren gebruikten tijm voor balseming, en de oude Grieken gebruikten het in hun baden en tempels; zij geloofden dat het gevoelens van moed opriep.
In de Europese Middeleeuwen werd tijm onder kussens gelegd om de slaap te bevorderen en nachtmerries te voorkomen. Het kruid werd ook op doodskisten bij begrafenissen gelegd, omdat men geloofde dat het een veilige weg naar het hiernamaals bood.
Het heeft een rijke, sterke, kruidige geur en de naam komt van het Griekse woord ‘thymos’, wat ‘parfumeren’ betekent.
Mevrouw Ruggeri voegt toe:
Omdat tijm in veel verschillende omgevingen, klimaten en bodems wordt gekweekt, bestaan er meer dan 300 variëteiten met verschillende chemotypes. Hoewel ze er allemaal hetzelfde uitzien, zijn de chemische samenstelling en gezondheidsvoordelen verschillend. De belangrijkste bestanddelen van etherische tijmolie zijn over het algemeen alfa-thujon, alfa-pineen, camfeen, bèta-pineen, para-cymeen, alfa-terpineen, linalool, beol-caryofylleen, thymol en carvacrol.
Afhankelijk van de locatie van de plant variëren de chemische bestanddelen van de gedestilleerde olie van de plant. Voor beginners is linalool uit Thymus vulgaris ct de beste olie, omdat het de huid niet irriteert en vrijelijk gebruikt kan worden door ouderen en kinderen. Andere populaire oliën zijn Thymus vulgaris ct Thujanol, Thymus vulgaris ct Carvacrol en Thymol uit Thymus vulgaris ct.
