De dag begon net te dagen en de man nam een besluit. Hij zou een gebaar maken dat deze dag zou markeren, een gebaar dat zijn belang zou aantonen, niet alleen als financieel supporter, maar ook als lid van deze familie. Terwijl de muziek langzaam begon te spelen en de eerste gasten arriveerden, liep hij naar het podium dat bestemd was voor de toespraken. Hij had een toost uitgebracht, niet alleen om het bruidspaar te eren, maar ook om een waarheid te onthullen die niet iedereen kende.
Terwijl de gasten plaatsnamen, klonk er een zacht, maar constant geluid van feestvreugde en verwachting. De man hield zijn toespraak stevig in zijn hand en voelde zijn hart wild kloppen. Toen zijn moment daar was, stond hij op en keek door de menigte totdat hij zijn schoondochter tegenkwam. “Beste vrienden en familie,” begon hij, zijn stem verried een lichte trilling. “Ik wil vandaag niet alleen met u spreken als stiefvader, maar ook als een man die deze jonge vrouw heeft zien opgroeien.
