Een jas in een kledingkast, een sjaal die nog steeds hun geur verspreidt… De kleding van de overledene is vaak het eerste wat we willen bewaren. Ze geven ons het gevoel van een aanwezigheid die nog steeds dichtbij is, alsof we hem of haar nog steeds in de gang tegen zouden kunnen komen.
Maar dit gevoel kan een valkuil worden. Door deze kleding intact te houden, stellen we de acceptatie van het verlies soms uit. Ze bevriezen herinneringen, verankeren ons in het verleden en maken rouwen moeilijker. Voor kinderen en kleinkinderen kan het erven van deze kleding een onvrijwillige emotionele last zijn.
Soms is het leuker om een kledingstuk te transformeren tot iets anders: een kussen, een buidel, een symbolisch object. Of om het te doneren aan mensen in nood – een diep menselijk gebaar van delen.
-
Favoriete objecten: tussen gehechtheid en emotionele afhankelijkheid
