
Een geschokte man | Bron: Midjourney
Ik liep weg, terwijl mijn vastberadenheid steeds sterker werd.
“Er is maar één manier om erachter te komen.”
We reden naar het huis van mijn vader en parkeerden de auto een eindje verderop, zodat hij mij niet zou zien. Michelle klopte alleen op zijn deur en deed alsof ze een cosmeticaverkoopster was.
Toen de deur openging, zag ik de schok op het gezicht van mijn vader.

Een man staat voor een voordeur | Bron: Midjourney
« Jennifer? » riep hij uit, haar bij haar echte naam noemend.
Maar Michelle bleef in haar rol. Ze glimlachte alleen maar en keek hem aan.
“Het spijt me, ik ben Michelle. Mensen verwarren mij de hele tijd met iemand anders, meneer.”
Hij nodigde haar binnen, zichtbaar geschokt. Ik keek toe hoe ze, nauwelijks ademend, naar binnen stapte. Een paar minuten later rende ze weg en liep naar mijn auto. Ik bleef erbij staan en keek naar het tafereel.

Een vrouw houdt een doos met cosmetica vast | Bron: Midjourney
Mijn vader had zijn handen op zijn hoofd, maar zijn ogen waren wijd opengesperd van schrik. Hij wist dat zij het was. Hij wist dat het mijn moeder was. Zijn… vrouw. Hij begon boos te mompelen, maar ik was te ver weg om te kunnen horen wat hij zei.
Er was iets mis.
Ik stapte in de auto en draaide me om naar mijn moeder.
« Hij vermoedt iets, » zei ik. “Ik breng je naar huis, maar je moet voorzichtig zijn. Mijn vader is machtig. “Aan het eind van de dag weet hij waar je woont.”

Een man zit in een auto | Bron: Midjourney
“Misschien moet ik ergens anders heen gaan?”
« Nee, ik zal voor jouw huis staan, » zei ik. “Ik zal je beschermen, mam.”
Later die avond parkeerde ik mijn auto voor de oprit van het asiel. Ik wist dat mijn vader haar zou vinden. Rond 3 uur ‘s nachts kwam de auto van mijn vader aan, maar de koplampen waren uit. Hij glipte de tuin in en klom vervolgens via het raam naar buiten.
Met een bonzend hart zwaaide ik naar de wachtende bewakers. Ondertussen belde ik de politie.

De buitenkant van een gebouw | Bron: Midjourney
Binnen zag ik mijn vader een mes pakken en naar het bed lopen. Hij stak er meerdere keren in, voordat hij zich realiseerde dat hij achter een paspop aan zat. Mijn moeder was veilig in de kamer ernaast.
Toen de politie arriveerde, werd mijn vader geboeid en meegenomen. Op het politiebureau bekende mijn vader uiteindelijk. Jaren geleden probeerde hij mijn moeder te vermoorden, in de hoop een scheiding te voorkomen en zijn fortuin te redden.
Nu leefde mijn moeder nog en waren we verlost van deze slechte man.
Wij zouden kunnen leven.